Πολύ χάρηκα για τη πρωινή μου συνάντηση με συναδέλφους στην "Ελληνογερμανική"... Συνάδελφοι από τα χρόνια τα παλιά οι περισσότεροι...Και τι δεν είπαμε και τι δεν θυμηθήκαμε...Γιώργο, Αντρέα, Ρέα κλπ, κλπ να είστε όλοι καλά. Πάντα σας ευχαριστώ για την προσφορά σας στο παιδί μου. Και κάτι άλλο...Φεύγοντας δεν απέφυγα να θυμηθώ τις στιγμές του μεγάλου σεισμού του 1999 που βρισκόμουν στην μεγάλη αίθουσα εκεί... Να μην ξανάρθουν τέτοιες στιγμές φίλοι μου.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου