Και πριν λίγο το τηλέφώνημα απ τον αγαπητό και
συνάμα σεβαστό μου Ανδριώτη λαογράφο και καταγραφέα της ιστορικής
μνήμης...Με τη ξεχωριστή ευγένεια και την ζεστή έκφραση. Αγαπητέ μου
φίλε Μιχάλη Χαλά του Παπανεστάση είστε ξεχωριστός άνθρωπος!!!
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013
Ομορφη μουσική και δικοί μου στίχοι...
Σαν απάντηση στις σκέψεις του βίντεο...
Βρήκα, το χώμα που έψαχνα στα τοπία του νησιού...
Βρήκα, το χώμα που έψαχνα στα τοπία του νησιού...
Βρήκα τις ξερολιθιές στα καλντερίμια που βάδισα...
Δεν ήμουν μόνος εκεί...
Δίψασα σα βρέθηκα στην αμμουδιά του μικρού όρμου...
Κάτω απ τον ανοιξιάτικο κυριακάτικο ήλιο ύφανα όνειρα...
Απέναντι στα τσεκούρια της ζωής αντέταξα τους βελούδινους πορφυρούς ρόμβους...
Μα το νερό δεν ήταν σωσμένο εκεί...
Πάντα ξεδιψώ...πίνοντάς το , άλλως τε...
Διάβασα για το λιόγερμα...
Μα στο λιόγερμα αποδίδω τις τιμές της μοναξιάς...
Αρμυρίκι έγινα να με δροσίζει η αύρα του γρεγολεβάντε...
Αγκάλισα σφιχτά τα πρόσωπα που πλουσιοπάροχα δίνουν αγάπη...
Δροσίζομαι απ τις στιγμές της θαλπωρής...
Είναι δώρο Θεού για μένα!!!
Σχετικά με το αλογίσιο κρέας
Από την "Λαϊκή επιτροπή Άνδρου" έλαβα με e-mail ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με το αλογίσιο κρέας που ίσως καταναλώθηκε και στη χώρα μας....Φυσικά προβληματίστηκα έντονα. Το δημοσίευμα μπορείτε να διαβάστε εδώ.
Πόσο στοίχιζαν 1000 είδη στην πρό-Ευρώ εποχή.
Κάντε κλικ εδώ και διαβάστε την ανάρτηση από το δικτυακό τόπο antikleidi.com
Συμμετρία και Τέχνη
Κάντε κλικ εδώ και δείτε το βίντεο της ομιλίας της Σώτης Τριανταφύλλου με θέμα "Συμμετρία και Τέχνη".
Όταν ήμουν παιδί...
Όταν ήμουν παιδί είχα βρει έναν κήπο
για να κρύβομαι εκεί απ' τη ζωή όταν λείπω
όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο
να 'χει ο δρόμος μου φως κι η σιωπή μου έναν φίλο.
για να κρύβομαι εκεί απ' τη ζωή όταν λείπω
όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο
να 'χει ο δρόμος μου φως κι η σιωπή μου έναν φίλο.
Αφιερωμένοι τούτοι οι στίχοι στους κήπους μου στα καλντερίμια και στις ομορφιές του νησιού. Μα είχα καιρό να στοχαστώ για το πόσο όμορφη είναι η άνοιξη στο νησί. Είχα καιρό να νιώσω πόσο πολύ διαστέλλονται τα συναισθήματα με τις εικόνες μιας ιδιαίτερα όμορφης φύσης. Είχα καιρό να νιώσω τόσο έντονα τη διάσταση της δικής μου ελευθερίας, ιδιαίτερα μετά από γεγονότα μιας αλλόκοτης ευτέλειας...Ναί ήταν κρυμμένος ο ήλιος μου στο νησί. Όχι απ τα σύννεφα αλλά γιατί τον είχα κρύψει στο σεντούκι των πολύτιμων της ζωής μου!!!
Στην Πανάχραντο το μεσημέρι του Σαββάτου που μας πέρασε.
Συζητώντας με τον ηγούμενο της Ι.Μ. Παναχράντου Άνδρου π. Ευδόκιμο Φραγκουλάκη, . Μα δε περίμενα ποτέ πως θα θυμόταν για τον τότε έπαρχο...κι ας έχουν περάσει 63 χρόνια... Η φωτό στ΄αρχονταρίκι της Μονής στη διάρκεια μιας επίσκεψης αστραπής, καθώς πίεζε το πρόγραμμα του σεμιναρίου του ΚΠΕ στο Κόρθι...
ΑΕΙ παραγωγής άνεργων πτυχιούχων
Κάντε κλικ εδώ και διαβάστε το δημοσίευμα του Αγγελου Στάγκου, από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)